پالس اکسیمترها چگونه کار می‌کنند؟

پالس اکسیمترها چگونه کار می‌کنند؟

بهترین شیوه استفاده از پالس اکسیمتر چیست؟ پالس اکسی‌مترها، دستگاه‌هایی هستند که برای اندازه‌گیری ضربان قلب و میزان اکسیژن خون استفاده می‌شوند و معمولاً در یک بیمارستان یا کلینیک یافت می‌شوند. اما نمونه‌های مصرف خانگی آن هم در دسترس است. پالس اکسی‌مترها چه کاری انجام می‌دهند؟ فرد می‌تواند از پالس اکسی‌متر در خانه برای اندازه‌گیری اکسیژن‌رسانی خون خود استفاده کند، یا یک پزشک در یک درمانگاه (یا در بیمارستان‌ها) میزان اکسیژن‌رسانی شخص را کنترل کند و خون را به‌اندازه کافی از اکسیژن اشباع کند.

پالس اکسی‌مترها با تاباندن نوری از انگشت (یا لاله گوش) کار می‌کنند و سپس با انعکاس پرتو نور، سنسور نوری میزان عبور نور یا بازتابش از سمت دیگر را اندازه‌گیری می‌کند. سپس، با استفاده از معادلات ریاضی و روابط فیزیکی حاکم، پالس اکسی‌مترها قادر به محاسبه میزان اکسیژن در خون هستند.

در طی خواندن پالس اکسی‌متری، یک وسیله کوچک گیره‌مانند روی انگشت دست، لاله گوش یا انگشتان پا قرار می‌گیرد. پرتوهای کوچک نوری از خونِ بافت عبور کرده و میزان اکسیژن را اندازه‌گیری می‌کنند. این کار را با اندازه‌گیری تغییرات جذب نور در خون اکسیژن‌دار یا فاقد اکسیژن انجام می‌دهد. این کار کاملاً بدون درد و غیرتهاجمی است. پالس اکسی‌متر می‌تواند میزان اشباع اکسیژن همراه با ضربان قلب را به شما بگوید.

پالس اکسی‌متری در دو حالت بستری و سرپایی استفاده می‌شود. در بعضی موارد، پزشک ممکن است توصیه کند که شما یک پالس اکسی‌متر برای سنجش منظم میزان اکسیژن در منزل داشته باشید.

روند پالس اکسی‌متری به این شرح است: معمولاً دستگاهی شبیه گیره روی انگشت دست، لاله گوش یا انگشتان پا شما قرار می‌گیرد. در این جا ممکن است مقدار کمی فشار احساس کنید، اما درد و احساس ناخوشایندی وجود ندارد. در بعضی موارد، ممکن است یک پروب کوچک با چسبنده روی انگشت یا پیشانی شما قرار گیرد. اگر به انگشت متصل شود از شما خواسته می‌شود در صورت استفاده از لاک ناخن آن را پاک کنید.

شما باید پروب را برای کنترل میزان نبض و اشباع اکسیژن خون به مدت لازم در جای خود نگه دارید. هنگام نظارت بر ظرفیت‌های جسمی هنگام فعالیت‌های شدید بدنی، این امر در حین تمرین و در طی دوره استراحت انجام خواهد شد. در حین جراحی، پروب از قبل متصل شده و پس از به هوش آمدن بیمار و زمانی که بیمار دیگر تحت نظارت قرار ندارد، برداشته می‌شود. بعضی اوقات، پروب فقط برای خواندن خیلی سریع نبض و میزان اشباع اکسیژن مورد استفاده قرار می‌گیرد. پس از پایان آزمایش، گیره یا پروب برداشته می‌شود.